You Choose For Your Instrument A Boastful, Lustful, Smutty, Infantile Boy

Toen ik een aantal jaren geleden op een vlekkerig matras in de Indiase stad Amritsar ('Poel van Onsterfelijkheid') lag, deed ik een spelletje met de Utrechtse filmwetenschapper en nerveus manspersoon Erik. Het spelletje heette 'Noem De Film En Ik Noem Je De Regisseur'. Erik was best goed, ten slotte studeerde hij er voor. Maar dat nam niet weg dat ik hem genadeloos versloeg en hij uiteindelijk moest toegeven dat ik de enige was die hem ooit in het filmkennisspelletje had verslagen. Niet dat ik nu zo'n enorme filmnerd ben, maar ik heb simpelweg een goed geheugen voor onnozele feiten en triviale kennis. De rest vergeet ik. Ik kan bijvoorbeeld een boterham smeren en een uur later met honger naar de keuken lopen om er een gesmeerde boterham aan te treffen, mij rancuneus vervloekend omdat hij hard en onsmakelijk is geworden. Amritsar, daar hadden we het over. Ook wel bekend als De Gouden Stad omdat de Hamandir Sahib er staat, het spirituele centrum van de Sikh. Hebben we nog wat loensend bewijs van, overigens. En we hadden het ook over filmkennis. Daar moest ik vanmorgen aan denken, toen ik met een versgebrande mok koffie (de ka-feh dan, niet de mok) op de bank zat te worstelen met Charles Dickens (het boek dan, niet de aristocratische scribent) en plots een hobo door de woonkamer hoorde suizen. Ah, die hobo! Een instant filmkennis moment. "On the page it looked nothing. The beginning simple, almost comic. Just a pulse - bassoons and basset horns - like a rusty squeezebox. Then suddenly - high above it - an oboe, a single note, hanging there unwavering, till a clarinet took over and sweetened it into a phrase of such delight! This was no composition by a performing monkey! This was a music I'd never heard. Filled with such longing, such unfulfillable longing, it had me trembling. It seemed to me that I was hearing the very voice of God." Niet googelen en als je het weet mag je het zeggen. Dan ga ik nu rommelen in huis, Trouwe Lezer. Boodschappen doen kan ik nog niet want de supermarkt is nog niet open en er staat een ijsklont voor de deur wat gisteren nog een Jeep was. Sporten ga ik niet want partner Ererel is 'net thuis van stappen, dude, exkuzes' en in mijn eentje naar de sportschool; daar heb ik de wilskracht niet voor. Op het moment. Dus ik zeg; Stereophonics op shuffle, was in de machine, Dickens op de sofa en Het Mistige Rooie Beest boven de loeiende centrale verwarming. Misschien is er later nog tijd voor wat avonturen. 'Quick, Watson. Your hat and cane! Not a moment to lose!'