All Of The Rules Man's And God's

Gisteren was het eigenlijk de bedoeling dat ik naar bed zou gaan om daar meer te lezen over een (inmiddels gehalveerde) bende middeleeuwse criminelen, maar om de een of andere reden belandde ik op de bank met een mok koffie in de ene en de afstandsbediening van mijn mediakast in de andere hand. Dankzij Koon kan ik nu namelijk films kijken op een big ass scherm en nog beter; films kijken in big ass 720p. En dat laatste staat voor 720 beeldlijnen progressive, wat je mag vergelijken met big ass BluRay. Eenvoudig gezegd; ik heb Super Beeld. Beter dan bijvoorbeeld dvd. En dat komt mij goed uit, want ik ben een cinematografiel. Ik bedenk de zelfstandige naamwoorden weer zelf, maar het komt erop neer dat ik heel veel houd van mooi geschoten camerabeelden. En vanaf nu dus in schitterend 720p.

En zo zat ik gisteren te kijken naar Legends Of The Fall in vers neergeladen 720p. Director of photography John Toll kreeg er terecht in 1995 een Academy Award voor, (het jaar daarna kreeg hij er - weer terecht - eentje voor Braveheart). Even terzijde; de oscars worden weer uitgereikt en iedere cinematografiel hoopt dat de eeuwige verliezer Roger Deakins hem krijgt voor zijn prachtige en altijd kwalitatieve camerawerk (in dit geval voor True Grit).  Hij is al heel vaak genomineerd (zelfs twee keer in één jaar) en had de oscar moeten krijgen voor Kundun. De oscar voor The Shawshank Redemption ging aan zijn neus voorbij omdat John Toll hem won voor... Legends Of The Fall.

Het verhaal van Legends Of The Fall heeft eigenlijk niet veel om het lijf. Het is een episch en rijk familieromannetje dat regisseur Edward Zwick zeventien jaar heeft gekost om het op het scherm te krijgen. De kracht zit hem in de kwaliteit die erin is gestopt. Het camerawerk van de schitterende landschappen is meesterlijk (hoewel we niet echt naar Montana zitten te kijken, maar naar Canada - was goedkoper). Brad Pitt, Anthony Hopkins en Aidan Quinn zetten sterke rollen neer als de mannen van de familie Ludlow (al zit Hopkins soms op het randje met zijn vertolking als zwijgzame patriarch van de familie). Quinn zet heel vaardig de rol van oudere, maar zwakke en jaloerse broer neer en Brad Pitt speelt de wilde en ontembare Tristan op een manier die alle vrouwen doet zuchten en mannen eigenlijk ook, maar die doen het beschaamd af als jaloezie.

Interessant is dat de titel Legends Of The Fall slaat op de bijbelse val van onschuld. Niets te maken dus met het seizoen al hebben veel anderstalige landen de film in de schappen gezet met de foute titel Legendes van De Herfst. Toen Adam en Eva in de Tuin van Eden een hap nemen van de appel afkomstig van De Boom van De Kennis van Goed en Kwaad verloren ze hun kinderlijke onschuld en maakte deze kennis van hen zondaren (met die gebakken peren zitten wij nog steeds al mogen we - door de zelfopoffering van Jezus - vergiffenis vragen voor de zonden die we begaan). Een link naar het verhaal van de film is niet zo moeilijk.

De drie zonen van Kolonel Ludlow (Hopkins) groeien onschuldig op, ver van de corrupte 'beschaving', een opzettelijke keuze van de kolonel, die zich van de mens heeft afgekeerd nadat hij als oorlogsheld zag hoe indianen werden behandeld door de regering. De jongste zoon Samuel (Henry Thomas) komt op een dag thuis met zijn verloofde. Deze mooie vrouw zorgt ervoor dat er barsten ontstaan in de verstandhouding tussen de drie broers (het begin van de val van onschuld). Samuel besluit, zeer tegen de zin van zijn vader in, om te gaan vechten tegen de Duitsers in de Eerste Wereldoorlog en zijn twee broers gaan met hem mee. De wilde Tristan louter om Samuel te beschermen, een belofte die hij zijn vader heeft gedaan. Maar het gaat fout en de jonge Samuel sterft. Tristan zal zijn schuldgevoel nooit meer te boven komen en het is de zwakke, oudere broer die hem beschuldigt van de dood van Samuel. Niet omdat het echt Tristans schuld is, maar omdat iedereen van Tristan houdt en minder van hem, ("I followed all of the rules, man's and God's. And you, you followed none of them. And they all loved you more. Samuel, Father, and my... even my own wife").



Al met al is het een mooie, meeslepende vertelling met een duidelijk begin, midden en einde. Het is een narrative, wat betekent dat het verhaal soms letterlijk aan de kijker wordt verteld. In dit geval meestal door One Stab, een indiaan. Maar weinig films komen weg met een narrative, het is niet geliefd bij het publiek. Het ligt ook aan de verteller, want wat is bijvoorbeeld The Shawshank Redemption zonder de prachtige stem van Morgan Freeman om de scenes aan elkaar te praten?

Tenslotte, maar zeker niet het minst belangrijk; de muziek van James Horner. Een rijke score die te vergelijken valt met een hevige wind die over een veld waait. Soms ingehouden (piano en klarinet) en soms met het gehele orkest op volle sterkte. De thema's zijn relatief eenvoudig en komen bij mij al jarenlang op de meest vreemde momenten naar boven waardoor ik mezelf opeens het melodietje van de familie (The Ludlows) hoor neuriën. Maar dat doe ik sowieso vaak; filmmuziek neuriën. Vandaag schenk ik u wat ik graag neurie. Laat me weten of je het mooie muziek vindt.

The Ludlows - James Horner (Legends Of The Fall)