 |
| Mijn Nepalese Loveshack |
Laat het maar aan mij over om op de eerste dag van mijn vakantie erachter te komen dat ik vergeten was de wekker uit te zetten. En zo begon mijn dag om 06.30 uur met rustig harpgepingel. Onmiddellijk werd de kat geactiveerd en deze zette het op een slaapverstorend spinnen waardoor ik 01.00 uur later besloot om maar expres uit bed te lazeren en het espressoapparaat een draai te geven.
Tijdens de pitabroodjes en koffie keek ik naar de documentaire Which Way Home, over kinderen uit Centraal-Amerika die via verschillende levensgevaarlijke treinreizen trachten de grens tussen Mexico ("Meggieko") en de Estados Unidos over te steken. Een hartverscheurende documentaire waarin de 'treinreizigers' en vooral hun ouders een verbazingwekkende naïviteit vertonen. Maar dat kun je de kinderen niet kwalijk nemen. Aan het einde van de film had ik voldoende gehoord over lijken, uitdrogingen, gebroken botten, verkrachtingen en verdwijningen van kinderen. Uit misplaatste compassie besloot ik maar een pitabroodje minder te eten. Al had ik toch geen honger meer.
Daarna deed ik voor het eerst dit jaar Los Teenslipperos aan de
Daar kocht ik een boekje voor Wee. Om vijf minuten later de dochter van Wee tegen het lijf te lopen. Zij aanschouwde mijn awesomeness en vroeg prompt of ik zondag meega naar Bloemendaal. "Ik zal er over nadenken," grimaste ik en kocht vlug (toen niemand keek) een nieuwe spijkerbroek, trui, t-shirt en een boek van Heinrich Harrer. Met deze nieuwigheden vluchtte ik het centrum van Apeldoorn weer uit, (maar niet voordat ik een Extra Large jus d'orange had gekocht - welke ik zo ongeveer in één teug opdronk - BRAINFREEZE).
Ook heb ik de laatste paar dagen een Koreaanse film van een van mijn favoriete regisseurs gekeken (hij heet Kim ki-Duk, de film Hae Anseon - en het was niet zo'n goede film) en eentje uit Taiwan (Ai Qing Wan Sui - die vreemd, maar wel heel goed en gedurfd was). Doe er je voordeel mee.
Oh ja, in een poging wat leven in mijn joie de bloque (blogvreugde) te krijgen, heb ik de lay-out eens op zijn kop gezet. Is het wat?
Een mooi zomerse layout! Past bij deze warme dagen.
BeantwoordenVerwijderenEn die foto van het Mistige Rode Beest op het schip blijft fijn.
Ik vind het leuk! Je tweede teen is ook groter dan je eerste (lijkt toch), nu hebben we, buiten onze awesomeness, nog iets gemeen!
BeantwoordenVerwijderenLeuke ontbijtlectuur lijkt me! Doet me denken aan de gesprekken van mijn vader en oom over rottende lijken enz. Geweldig.
Thanks, Maarten.
BeantwoordenVerwijderenEr liggen hier nog altijd twee
pakjes, eentje met uw naam erop.
Heb geduld, mijn gemakzucht
krijgt elke keer de overhand.
Awesomeness aside, beste Tess,
is mijn tweede teen helemaal
niet groter dan mijn eerste.
Even geen tijd om te lezen maar layout is okay.
BeantwoordenVerwijderenWit is fijn.
Het scrapbookerige zijbalkje is heel onFrank, but I like it.
Lettertype...hm.
Vakantie dus.
Jeej!
Fuck off, Susy Q.
BeantwoordenVerwijderenJe bent zelf een
scrapbookbalkje.
Fuck off?
BeantwoordenVerwijderenDoe eens even normaal, joh.
Ik zeg toch dat ik het leuk vind.
*oe! het gevoelige type*
BeantwoordenVerwijderenEat....
BeantwoordenVerwijderenDirt.
Frisse layout zeg! Ennuh, als je overweegt om toch het anonieme blogleven te betreden, mag ik dan toch stiekem weten waar?
BeantwoordenVerwijderenWhen the time comes,
BeantwoordenVerwijderenLisa, you may.
Zomerse layout, ik vind het wel wat.
BeantwoordenVerwijderenAch, dat pakketje, komt ooit wel eens. Ik zal eens opletten of ik nog eens in de buurt ben.
BeantwoordenVerwijderenDon't sweat it, mereten.
BeantwoordenVerwijderenA man, a man. A word, a word.
Of zoiets.