Shawshank Frank

Ik heb het weer! Drukke tijden. En Drukke Tijden zorgen voor anti-schrijflust. Terwijl ik genoeg meemaak. Zo fietste ik laatst naar Deventer (bijna-Deventer) om mijn auto op te halen en maakte ik allerlei avonturen mee. Ik wilde er een stukje over schrijven terwijl ik in bed lag, maar viel prompt in slaap en beroofde jullie daarmee van een vermakelijk leesmoment. Kijk, dit wist ik nog in te typen voor ik richting The Great Unknown dreef:

"Nu ik dan eindelijk de rust heb gevonden tussen mijn handgeknoopt Japans matras en mijn twee donzen dekbedden en mijn licht oververhitte, maar versgewassen en lichtgebruinde godenlichaam richting slaap navigeert, zie ik toch nog even een kans om jullie wat ervaringen mede te delen. Des avondspraat. Ik cut meteen to the chase en bezorg jullie de feiten: vanavond ben ik (op een brug na) naar Deventer gefietst. Da's ver. Vanuit Apeldoorn. En zonder zonlicht. Of warmte in het algemeen. En... niet geheel onbelangrijk, het had waarschijnlijk niet eens gehoeven. Maar dat ben ik. Zo rond etenstijd begon ik te denken: hmm, misschien is het wel een challenge om te gaan fietsen. En als je dan maar lang genoeg wacht, is het geen challenge meer, maar heb je geen tijd meer en moet je wel."

Oh, Trouwe Lezer. Ik had willen schrijven over de jongen die mij tussen Teuge en Twello voorbijfietste in een t-shirt. Een t-shirt! En ik reed daar met muts, handschoenen en dikke winterjas (en had het nog koud). Of hoe ik, eenmaal in bezit van de Jeep, ging tanken en de dame achter de balie het licht uitdeed. Het was namelijk voorbij openingstijd en ze wilde geen nieuwe klanten meer. Dus stond ik in het donker te pinnen voor mijn diesel en Ballisto (groen). Bizar. Of hoe ik met de fiets de berm inreed vanwege de duisternis. Of hoe ik driekwart van het audioboek The Shawshank Redemption luisterde op mijn iPod, al fietsend. Maar goed. Dat stukje krijg je dus niet.

Wel foto's van de dingen die ik vandaag heb gekocht.

De blouse op de bovenste foto is 1. Deze drie stiften kwamen daarna aan de beurt. Niet zomaar stiften, he! Welnee. Heuse Edding 1255 Calligraphy Pennen. Blauw en Rood. De bovenste pen is het pronkstuk. Een Japanse Kuretake Metallic Colour Zig Calligraphy! Voor op school en beyond.



En houten stempels om het correctiewerk te verlevendigen. De kinderen en ik waren laatst in Amsterdam waar ze van een gids een gouden stempel kregen. Iedereen in extase. Een Gouden Stempel Der Goedkeuring! Vanaf heden dus ook in de klas.



En een batshit crazy-ass riem. Want we moeten allemaal tenminste één batshit crazy-ass riem hebben. Iedereen. Voor de wereldvrede. En tegen AIDS.