Among Those Who Give Thoughts To Things

Er is een opmerkelijke gelijkheid te horen in het gebral van aangeschoten jongens. Alsof dezelfde jongen (of jongens - 'Mijn naam is Legio, want wij zijn velen') elke donderdagavond, zaterdagavond of feestavond vlak voor mijn slaapkamer zijn alcoholische klaagzang ten gehore brengt. Omdat ik in een van de slagaders woon die naar het hart van Apeldoorn leidt en in dat hart momenteel Prinsjesnacht gevierd wordt, is het vanavond weer goed raak.

Gedenkwaardig is de populariteit van het woordje 'hoer'. Nu zit er een bordeel in mijn straat, maar ik betwijfel of ze daar aan refereren. Het meest gewaardeerd is echter het zogenaamde Nutteloos Brullen. Elke week word ik er wel eens wakker van. De 'dames' kunnen hier ook wat van. Laatst was het zo onderhoudend dat de politie er aan te pas mocht komen. En wederom pal voor mijn slaapkamer (deze ligt aan de straatkant en zodoende lig ook ik aan de straatkant, ongeveer een meter van de hondergescheten stoep af).

Als ik echt niet kan slapen, ga ik meestal lezen. Bij voorkeur in mijn favoriete stoel (zie foto). Flink onderuitgezakt, voeten op de tafel en het antieke leeslicht zorgt voor verheldering en bijpassend aureool. Mensen vragen mij weleens hoe het komt dat ik zoveel lees. Dan moet je 1) goed tegen stilte kunnen (ik kan niet goed lezen met muziek) en 2) alleen wonen. Want alleen zijn 'is als een stille storm die al je dode takken afbreekt'. Ik citeer overigens opzettelijk verkeerd, maar hee, who cares? Ik eet vaak alleen en dan lees ik graag tijdens het eten. Zo heb ik deze eerste week van de vakantie al drie boeken weggekluifd. Vandaag las ik de resterende letters weg van Yasunari Kawabata's 'Meijin' (The Master Of Go - 1951). Nu ben ik in verschillende boeken begonnen om te kijken welke doorzet en mijn aandacht vasthoudt. 

Ook heb ik vandaag gesport. Laatst vroeg ik me af waarom ik dat eigenlijk doe. Want dat gesport is niet iets wat ik achter mijzelf had gezocht. Maar toch doe ik het al een poosje. Ik denk dat ik een goede theorie heb gevonden. Ik ben gestart met sporten omdat iemand het mij vroeg en ik bereid was om mee te doen. En sindsdien heb ik er weinig over nagedacht. En dat is heel wat voor iemand die continu denkt. Dat sporten gezond is weet ik ook wel (al zet ik daar soms ook mijn vraagtekens bij), maar de aantrekkelijkheid voor mij ligt in de afwezigheid van nadenken en bezinning.

Dan ga ik nu een eierkoek met rozijnen eten. Dat schijn je dan een Brabantse eierkoek te moeten noemen. Maar je weet wat ze zeggen van victualiën met rozijnen, he? "Dan kiek de kak 'oe na 't skieten an."